(przed rzeczownikiem)

См. также в других словарях:

• przed — «przyimek łączący się z rzeczownikiem (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w narzędniku, niekiedy w bierniku» 1. «z narzędnikiem oznacza miejsce czynności lub miejsce położenia przedmiotu obserwowanego lub osoby obserwującej, z biernikiem …   Słownik języka polskiego

• przed- — 1. «pierwszy człon wyrazów złożonych, których podstawą jest połączenie przyimka przed z rzeczownikiem, np. przeddeszczowy, przedhistoryczny, przedkościelny, przedrozbiorowy, przedświąteczny; przedmieście, przedmurze, przedpiekle» 2. «przedrostek» …   Słownik języka polskiego

• byle — «spójnik» a) «przyłączający zdania lub ich części, oznaczające cel lub skutek, ku któremu zmierza czynność zdania nadrzędnego; wzmocnione aby, aby tylko; także: oznaczające warunek, zwykle pożądany» Bylem mógł, przyjadę. Poradzę sobie, bylebym… …   Słownik języka polskiego

• rodzajnik — m III, D. a, N. rodzajnikkiem; lm M. i jęz. «wyraz występujący przed rzeczownikiem (np. w języku francuskim, niemieckim) lub po rzeczowniku (np. w języku bułgarskim, rumuńskim), wskazujący na jego rodzaj gramatyczny oraz na kategorię określoności …   Słownik języka polskiego

• rodzajnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a, jęz. {{/stl 8}}{{stl 7}} w niektórych językach: wyraz występujący przed rzeczownikiem lub po rzeczowniku, o funkcji wskazującej na rodzaj rzeczownika i na jego przynależność do klasy rzeczowników określonych …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bez — I m IV, D. bzu, Ms. bzie; lm M. bzy «Syringa vulgaris, krzew z rodziny oliwkowatych, o przyjemnie pachnących kwiatach zebranych w duże luźne wiechy, mający wiele odmian; hodowany w parkach i ogrodach jako roślina ozdobna; botaniczna nazwa: lilak; …   Słownik języka polskiego

• koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… …   Słownik języka polskiego

• poza — I ż IV, CMs. pozie 1. lm D. póz «układ postaci, ułożenie ciała, postawa» Niedbała, wymuszona, zalotna poza. 2. blm «przesada w zachowaniu się, afektacja, nienaturalność, maniera» Ta nieśmiałość to poza. II «przyimek łączący się z rzeczownikami… …   Słownik języka polskiego

• sprzed — przyimek składający się z ubezdźwięcznionego przyimka z i przyimka przed (łączący się z rzeczownikiem w dopełniaczu), oznaczający: 1. «taki, który pochodzi z miejsca położonego przed czymś określonym przez towarzyszący przyimkowi rzeczownik»… …   Słownik języka polskiego